Ze złowioną  rybą  należy  obchodzić się  ostrożnie  i  delikatnie.  Ryba jest żywą  istotą  i  dlatego  musimy starać  się nie zadawać  jej  zbędnych cierpień. Natychmiast po lądowaniu ryby  odhaczamy  ją,  używając  wy­pychacza  lub specjalnych szczypiec. Robimy  to  w  sposób  ograniczający ryzyko okaleczenia  ryby.  Jeśli  trud­no  nam utrzymać rybę, zwłaszcza większą,  warto zakryć  jej  oczy  np. siatką  podbieraka.  Ryba  natych­miast  się  uspokoi  i przestanie się rzucać.  Jeśli  ryba  jest  wymiarowa, nie  jest  objęta  okresem ochronnym i zamierzamy ją  zabrać,  zaraz po od­chaczeniu uśmiercamy ją albo umiesz­czamy w siatce.  Najodpowiedniejszym sposobem zabicia ryby jest uderzenie pałką u nasady łba.  Jeśli jednak chce­my przechować rybę w stanie żywym przez kilka godzin, stosujemy do tego celu obszerną  siatkę  z obręczami rozpinającymi.  Siatkę  umieszczamy w  głębokiej  wodzie,  tak aby złowio­ną  ryba  mogła swobodnie  pływać i oddychać.  W upalne i słoneczne lato dobrze jest znaleźć  na siatkę  ocienione miejsce. W rzekach wybieramy miej­sca ze średnim  przepływem  wody. 

W  małych  i  ciasnych  siatkach  albo w  siatkach  metalowych  w  których złowione  ryby upchane są  jak sardyn­ki w puszce, zwierzęta  niepotrzebnie męczą  się, ocierają  ze  śluzu  i powoli w  męczarniach  zdychają.  Takich  sia­tek stosować  nie wolno! 

Jeśli  rybę  zamierzamy wypuścić,  po­winniśmy  to  zrobić  jak  najszybciej. uważając,  żeby  nie wypadła  nam z rąk  i nie uderzyła się  o brzeg, pomost ani nawet  powierzchnię  wody.  Pod­czas obchodzenia się  z rybą  cały  czas uważamy. aby  nie  doszło  do  otarcia warstwy ochronnego śluzu. Najcenniejszym trofeum wędkarskim jest  fotografia  złowionej ryby.  Przez wiele lat można będzie  pochwalić  się takim zdjęciem, zamykając usta złośli­wym niedowiarkom.  Fotografię mo­żemy  zrobić  nawet  wtedy,  jeśli  rybę wypuszczamy. Najpiękniejsze  są  zdjęc­ia  pokazujące  moment uwalniania zdobyczy.  Ponadto  są  one  dowodem mądrości  i  dalekowzroczności  łowcy. Ostatnio coraz modniejsza jest zasada złów  i wypuść  (z  angielskiego:  catch and release). Powinna ona być  stoso­wana  szczególnie  podczas łowienia okazów,  czyli  dużych  ryb  danego ga­tunku. Okazy są  z jednej strony unika­tami. a z drugiej strony potencjalnymi dużymi  tarlakami,  czyli  mogą  mieć wpływ  na populację  ryb  w  przyszło­ści.  W  każdym  wypadku fotografo­wać należy  rybę  natychmiast po  zło­wieniu.  Sesja fotograficzna  powinna trwać możliwie krótko. Tym krócej, im wyższa  jest temperatura powietrza.